Skip to main content

Round up to the Camp


Woensday 15 Maart 1944
Bandoengan - Ik ben bezig met de handwerkkast van Roos op orde te brengen. Daar komt bericht dat er een vrachtauto voor de mantri staat!!! En een bus!!! Interneeringen alles gaat in filmsnelheid. Jongens Thomas, Fabius, fam ter Berg, e.a. Later nog een vrachtauto en bus. Fam. O’Hearne, Hans v.d. Paling, Meinderts Freeling - ik ga in de tuin om te kijken - en wordt ook uitgenodigd!!! Mag niet meer naar huis en hoor op het Politie Kantoor dat de meisjes al in het kamp St Lewis zijn. Wij kamen daar in een stortbui aan - lang wachten - tijd om te denken heb ik niet -maar ik heb mijn kinderen terug!!! God dank! De ontvangst van de dames is allerhartelijkst.

Wednesday 15 March 1944
Bandoengan - I am busy organising Rose's sewing and craft cupboard. Then I get word that a truck has pulled up in front of the mantri (?)!!! And a bus!!! Internments -  so fast, all like in a film. The boys Thomas, Fabius, Family ter Berg and others. Later another truck and bus turn up. Family O'Hearne, Hans v.d. Paling, Meinderts Freeling - I go in to the garden to have a look - and I am also invited!!!. Not allowed to go back home and at the Police Station I hear that the girls are already in camp St Lewis. We arrive there in driving rain - a long wait - I haven't got time to think - but I have my children back!!!!. Thank God!. the welcome from the ladies is heartwarming.
Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Daily life in Camp

Maandag 20 Maart Zoo alleen alles hebben moeten doen - arme schatten.  Waarom moet toch alles zoo gebeuren. God willd het zeker zo heben. heeft hij mij die schrik willen besparen - of willde hij dat ik alles zoude verliezen dat waarde heeft b.v. alle waardevolle papieren die de meisjes vergeten hebben!!? En al mijn prachtige handwerken en al mijn silver. Monday 20 March To have had to do everything alone - my poor darlings. Why is this happening. God must have wanted it this way. Did he want to spare me the shock - or did he want me to lose everything of value e.g. all the important documents the girls forgot to bring. And all my beautiful handcrafts and all my silver. Dinsdag 21 Maart We beginnen de menschen te leren kennen - wij merken dat er een stroming is tegen de duitsche vrouwen!! Het raakt me niet en ik maak geen papier vuil met al de gesprekken over dat onderwerp!! Ik leerde echter heel wat aardige vrouwen kennen die ook voor een mof wat voelen! Er is hier...
1 comment
Read more

Her last portrait

I've been sorting family photos and documents and found this pencil drawing of Meta done in 1944 in Camp Ambarawa. It might have been done soon after she arrived in the camp because she looks quite well, though thinner in the face than could be seen in earlier photos. The artist was Mrs D van den Palm. I wonder what happened to her. Perhaps she did not survive camp either. Meta Peelen-Reith passed away in Camp Ambarawa on 25th August 1945.
Post a Comment
Read more

A strange dream

During the night from 15 to 16 February 1945 I dreamed that Mary Ockhuyzen and us were adrift in a wild river. We, Annemarie, Gretel and I grabbed a boat and came ashore. She wanted to climb a wall on the shore but there were snakes everywhere and she didn't dare to climb up and she slid off into the river because she was tired. We looked everywhere but couldn't find her. In de nacht van 15 op 16 Feb 1945 droomde ik dat Mary Ockhuyzen met ons in een woesten rivier dreef. We, An, Gr en ik pakten ons aan een boot vast en kwamen an land. Zij wilde een muurtje aan 't oever klimmen maar overal waren slangen en zij durfde er niet op en omdat zij moe was glee zij weg in de rivier. Wij zochten alles af maar vonden haar niet. 11 Aug 45 Reini is jarig - geen koffie op bed maar tante Rut ( Mevr Kersten) schuift ons een beker hete thee onder de klamboe. Reini, onze gedachten zijn bij jou geliefde jongste. God behoede jou! 26 jaar, een man ben je geworden in de gevangenschap. Wat...
Post a Comment
Read more